Stosunek do miejsc pamięci, relacje między postpamięcią, emocjami i przestrzenią w kontekście traum historycznych oraz polityki pamięci były tematami konferencji „Oblicza Postpamięci 6 – ciała i miejsca”. Uczestniczyła w niej dr Katarzyna Jędraszczyk. W swoim wystąpieniu pt. Babi Jar jako przestrzeń afektywna: polifonia społecznej traumy, postpamięci i polityki historycznej przeanalizowała sposób, w jaki władze polityczne Ukrainy kształtowały narracje wokół Babi Jaru. Babi Jar w Kijowie, gdzie w 1941 roku dokonano masowych egzekucji – głównie ludności żydowskiej, Romów i jeńców sowieckich – od dekad pozostaje przestrzenią napięć między pamięcią, zapomnieniem i polityką. Trauma związana z tym miejscem była latami wymazywana przez radziecką politykę historyczną, a po 1991 roku stała się przedmiotem rywalizujących narracji: ukraińskiej, rosyjskiej i żydowskiej. Miejsce to pozostaje jednym z najsilniej naładowanych afektywnie punktów na mapie pamięci w Europie Wschodniej – przestrzenią, w której przecinają się postpamięć, emocje, zmysły oraz złożone mechanizmy polityki historycznej.
Dr Katarzyna Jędraszczyk na konferencji dot. postpamięci na Uniwersytecie Jagiellońskim
