Kontestacja polityczna a nowa demokracja opancerzona

Numer rejestracyjny: 2018/31/B/HS5/01410

Typ projektu badawczego: OPUS 16

Finansowanie: Narodowe Centrum Nauki

Czas realizacji: 24.06.2019-23.06.2023

Kierownik grantu: prof. UAM dr hab. Joanna Rak

Współwykonawcy grantu: prof. dr hab. Roman Bäcker, prof. UAM dr hab. Przemysław Osiewicz, dr Kamila Rezmer, mgr Maciej Skrzypek

Powodem podjęcia niniejszego badania było zaobserwowanie, że w ciągu minionej dekady, europejskie, demokratyczne systemy polityczne zaczęły przekształcać się w systemy posiadające cechy reżimów niedemokratycznych. Uwidoczniło się to w stosowaniu restrykcji prawnych wobec kontestacji politycznej (contentious politics), zmienianiu konstytucji, odmawianiu rejestrowania partii politycznych i nakładaniu ograniczeń na referenda. Zastosowanie wskazanych środków miało obronić demokracje przed siłami antydemokratycznymi i zapewnić im przetrwanie w nowym środowisku społecznym. Obecnie systemy te nie spełniają kryteriów istotnościowych starych neutralnych modeli demokracji liberalnej, w których zakładano, że każdy człowiek ma prawo do wyrażania swoich poglądów politycznych i zrzeszania. Wymienione czynniki doprowadziły do odrodzenia studiów nad demokracją opancerzoną (militant democracy) rozumianą jako system demokratyczny, w którym legalnie ogranicza się demokratyczne wolności po to, aby ochronić go przed zagrożeniem zmiany przy użyciu legalnych środków. Współczesne opancerzające się systemy różnią się jednak znacząco od systemu politycznego, który funkcjonował w Niemczech Adolfa Hitlera i stanowił przedmiot pierwszego studium demokracji opancerzonej. W celu odróżnienia zjawisk istniejących w różnych kontekstach historycznych, niniejszy projekt posługuje się kategorią nowej demokracji opancerzonej.

Głównym celem badania jest sformułowanie teorii średniego zasięgu ustalającej relacje przyczynowe pomiędzy kontestacją polityczną a nową demokracją opancerzoną na obszarze Europy. Teoria ta ma wyjaśnić, dlaczego konkretne europejskie nowe demokracje opancerzone zwiększają swoją siłę, podczas gdy inne słabną, jak różnią się one między sobą, co powoduje różnice i podobieństwa pomiędzy nowymi demokracjami opancerzonymi, jak i dlaczego zmieniają się one w czasie.

Badanie obejmuje nowe demokracje opancerzone, które wykształciły się w 28 państwach członkowskich Unii Europejskiej (UE). Kryterium członkostwa w strukturach unijnych zapewnia wspólną płaszczyznę doświadczenia podmiotów politycznych, co jest szczególnie ważne w kontekście kontrolowania wyników analizy pod kątem czynników zakłócających jej wyniki. Ponadto, analizowane reżimy znalazły się w obliczu „kryzysu demokracji” po wielkim kryzysie ekonomicznym w 2008 roku. Jakościowa zmiana systemów nie była nagła, ale wyraźnie widoczna właśnie po wdrożeniu przez UE i rządy programów oszczędnościowych, albowiem znalazła ona odzwierciedlenie w dyskursie o obywatelstwie, prawach i wolnościach oraz „surowej polityce oszczędności”. Choć takie statyczne ujęcie pozwala nam zaobserwować nowe demokracje opancerzone podczas szczególnego, krytycznego wydarzenia, to dopiero podejście dynamiczne umożliwia zrozumienie natury zachodzących zmian. Dlatego tak istotne jest przeanalizowanie trajektorii trwania reżimów. Tylko w ten sposób można zidentyfikować co i jak kształtowało „neo-wojownicze” (neo-militant) aspekty nowych demokracji w czasie. W związku z powyższym, pole badawcze obejmuje okres od 2008 (wielkiego kryzysu ekonomicznego) do 2019, czyli spodziewanej daty wdrożenia unijnych procedur przeciwko łamaniu praw politycznych obywateli i mieszkańców państw UE. Zmiany te mogą przyczynić się do istotnej zmiany jakości nowych demokracji opancerzonych w Europie i zakończenia szczególnej fazy trwania tych reżimów.

Do przeprowadzenia badania zostaną użyte metody desk research (tzw. metody badania zza biurka). Zastosowana będzie jakościowa metoda analizy źródeł pisanych. Następstwo tego wyboru metodologicznego stanowi wykorzystanie konceptualnej jakościowej analizy zawartości. Techniki badawcze, które pozwolą zebrać dane niezbędne do rozwiązania problemów badawczych to analiza danych zastanych zgromadzonych w policyjnych bazach danych, raportach i rejestrach, bazach danych GDELT, Eurostat, Europe, Komisji Weneckiej, państwowych urzędów statystycznych, IMF, Countryreports, Earthtrends, Infoplease, Ameco, raportach Freedom House, bazach danych organizacji pozarządowych; opracowaniach na temat nowej demokracji opancerzonej i czynników uwzględnionych w schematach wyjaśniających; artykułach i materiałach wizualnych opublikowanych w mediach publicznych, komercyjnych i społecznych. Triangulacja źródeł umożliwi weryfikację poziomu wiarygodności danych, wygenerowanie wiarygodnych baz danych i usprawni proces tworzenia narzędzia statystycznego do analizy danych. Głównym kryterium selekcji źródeł jest poziom ich użyteczności do efektywnej weryfikacji hipotez, przy czym, przy ich wyborze zastosowano zasadę „teoretycznego doboru próby” (theoretical sampling). Do zweryfikowania hipotez zostanie wykorzystana rozmyta jakościowa analiza porównawcza. Technika ta umożliwi przyjęcie lub odrzucenie założeń o relacjach przyczynowo-skutkowych pomiędzy typami nowej demokracji opancerzonej a cechami kontestacji politycznej.

7 i 8 listopada w Bibliotece Wydziału Nauk o Polityce i Bezpieczeństwa UMK odbyła się konferencja pt. International Conference: Centenary of the March on Rome. The Dynamics of the World’s Militant Democracies. Organizatorem wydarzenia było Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych.

Publikacje

W ramach projektu powstało kilkadziesiąt publikacji naukowych, publikowanych w renomowanych czasopismach i wydawnictwach naukowych. Na dorobek zespołu składają się: książka, artykuły naukowe, rozdziały w pracach zbiorowych oraz recenzje i sprawozdania. Poniżej zamieszczamy link do pełnego wykazu.

Wykaz publikacji

Biogramy wykonawców

Prof. UAM dr hab.Joanna Rak

Prof. UAM dr hab. Joanna Rak – pracuje w Zakładzie Kultury Politycznej na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2016-2020 badaczka i profesor wizytująca na Universidad CEU San Pablo de Madrid, Universidad Carlos III de Madrid i Universidad de Navarra. Kieruje grantami „Dynamika kultury przemocy politycznej ruchów antyoszczędnościowych w Europie” i „Kontestacja polityczna a nowa demokracja opancerzona” finansowanymi przez Narodowe Centrum Nauki. Pracowała nad projektami badawczymi „Researching Anti-austerity Movements in Comparative Perspective”, „Basque Revitalization: The Continuance Trajectory of ETA” i „Współczesna Rosja: między autorytaryzmem a totalitaryzmem?”. Autorka monografii i artykułów na temat kontestacji politycznej. Laureatka m.in. Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Młodych Wybitnych Naukowców, Stypendium im. Barbary Skargi, Stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Ekspertka Polskiej Komisji Akredytacyjnej I zespołu nauk społecznych, dyscyplina: nauki o polityce i administracji w kadencji 2020-2023. Kontakt: joanna.rak@amu.edu.pl.

Prof. dr hab. Roman Bäcker

Kierownik Katedry Teorii Polityki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od kilkudziesięciu lat zajmuje się problematyką niedemokratycznych reżimów politycznych, a przede wszystkim totalitaryzmu. Szczególnym obszarem zainteresowania są procesy rozpadu reżimów politycznych. Podstawowymi modelami teoretycznymi w tym przypadku są autorskie teorie bifurkacji politycznej oraz zmodyfikowane wspólnie z Joanną Rak koncepcje demokracji opancerzonej. Ponadto stworzył oryginalne siatki kategorii teoretycznych pozwalające na prowadzenie badań eksplanacyjnych myśli politycznej (typologie oparte na podziale Pareto, wg typów relacji kultur podporządkowanych do dominującej itd.). Wspólnie z zespołem napisał podręcznik do metodologii badań politologicznych (open access, 2016). Jest autorem siedmiu książek w tym Nietradycyjna teoria polityki (Toruń, 2011); Międzywojenny eurazjatyzm. Między kontrakulturacja a totalitaryzmem? (Łódź 2000); Rosyjskie myślenie polityczne za czasów prezydenta Putina (Toruń 2007).

Prof. UAM dr hab. Przemysław Osiewicz

Przemysław Osiewicz

Profesor nadzwyczajny na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stypendysta FULBRIGHT Senior Award, Visiting Professor na Georgetown University, Waszyngton (USA, 2016-17). Stały współpracownik the Middle East Institute w Waszyngtonie (Non-resident Fellow). Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną państw bliskowschodnich oraz systemy polityczne państw niedemokratycznych, a także stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej. Wśród jego publikacji wymienić można: EU-Iran Relations in the Post-JCPOA Period: Selected Political Aspects (2018); Ideological Determinants of the Current Saudi-Iranian Rivalry in the Middle East (2016); Transformation Processes in Egypt After 2011 – the Causes, Their Course and International Response (2015); Stanowiska tureckich partii politycznych wobec kwestii cypryjskiej po 2002 roku. Od nacjonalizmu do pragmatyzmu? (2015); Geneza i ewolucja systemu partyjnego Islamskiej Republiki Iranu (2014); Social and Political Changes in the Arab States After 2010: A Critical Analysis of Terms Applied (2014); Konflikt cypryjski (2013); Konstytucja Republiki Cypryjskiej. Wstęp (2013); Powstanie i ewolucja systemu politycznego Islamskiej Republiki Iranu (2012); Wybory w państwie nieuznawanym na przykładzie Tureckiej Republiki Północnego Cypru (2007).

Dr Kamila Rezmer

Doktor nauk społecznych zakresu nauk o polityce, na Wydziale Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu) w katedrze Systemu Politycznego RP, a także sekretarzem czasopisma Polish Political Science Yearbook. Absolwentka studiów magisterskich z politologii i studiów licencjackich z polityki publicznej. Podczas studiów uzyskała tytuł najlepszej studentki wydziału, a następnie najlepszej absolwentki. Jej zainteresowania badawcze obejmują przede wszystkim politykę wewnętrzną i zagraniczną, kościoły i wierzenia na świecie, system polityczny RP oraz badania z zakresu agenda-setting. Zdolności analityczne, znajomość języka angielskiego, zainteresowania oraz ukończone kierunki studiów, pozwalają jej na sprawne pozyskiwanie danych, budowanie baz, a także ich weryfikację oraz opracowywanie w ramach grantu OPUS 16. Prywatnie interesuje się teatrem współczesnym, sztuką, literaturą, a w wolnych chwilach maluje oraz zajmuje się dwoma ukochanymi psami ze schroniska.

mgrMaciej Skrzypek

Ukończył studia na kierunku stosunki międzynarodowe na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu. Uczestnik ogólnopolskich konferencji naukowych z zakresu nauk o polityce i historii najnowszej. Autor publikacji na temat współczesnej polityki. Jego zainteresowania naukowe skupiają się na nowych typach legitymizacji władzy we współczesnej Europie, ograniczaniu prawa do zgromadzeń w nowych demokracjach opancerzonych oraz delegitymizacji tranzycji systemowych w Europie Środkowo-Wschodniej.